fırtınalar mı kopuyor yoksa?

Sıradan bir gün, kalktın,kahvaltı, iş, öğle derken akşam oluyor eve geliyorsunuz. Yorgun herzamanki gibi bir gün geçirdiniz. Evinizde ayaklarınızı uzatıp televizyon izlemek yani biraz dinlenmek istiyorsunuz...sonra aklınıza olmayacak şeyler geliyor ya da getiriliyor ve hooopp her şey alt üst oluyor o, sıradan gün hayatınız en berbat günü oluveriyor bir anda. Bunun haksızlık, şansızlık olarak düşünüyosunuz kafanız karışıyor, içinizde kim bilir ne fırtınalar kopuyor... Kimi ağlıyor, kimi aldırmıyor,kimi çekip gidiyor ama sonuçta hiç bişey değişmiyor olan oluyor bir kere. Olan bir tek sana oluyor boşuna stres boşuna üzüntü... Hayat o kadar kısaki aslında hiç bişeyi takmamak gerek, yaşamak gerek doyasıya...